Дзеля нашай любові, альбо Новыя лёзунгі
|
Героям падпольля прысьвячаю
|
|
Мы пойдзем рабіць гэта сёньня. I вясна дапаможа нам. Вясна ўліе ў нашыя целы магутную энэргію каханьня, любові й страсьці. Кожны з нас усклад- зе на рамёны сваю ўласную ношку. Мы будзем пра- маўляць у тахт крокам радкі любімых вершаў. З мужчынамі побач будуць жанчыны, маладым людзям дапамогуць дзяўчаты. Хтосьці возьме з сабою букецік першацьветаў, хтосьці – стартавы пісталет, перароблены пад дробнакалібэрныя набойчыкі, а хтосьці, невысокі й каржакаваты, ускіне на сьпіну заплечнік з трынітраталуолам. Пасьля зацяжных халадоў настане цяпло, кнігаўкі апануюць поплаў, яшчэ весялей пабяжыць па дрэ- вах сок, зацьвіце сон-трава, над бліндажамі апор- ных базаў зацёхкае салавей. Нашая паэма, на жаль, будзе доўгай. Але мы мусім яе дапісаць – дзеля нашай лгобові да Бацькаўш- чыны, да нашых прыгожых жанчын. Мы пойдзем рабіць гэта сёньня. Сьмела й стрыма- на, ціха ступаючы і зь вераю ў сэрцы. Мы выгук- нем новы лёзунг – «Patria o muerte!» А інакш немагчыма, інакш нам будзе дрэнна. I таму мы пачнем рабіць гэта сеньня. Абавязкова. Наш рух па тэрыторыі, якая завецца Беларусь, пачаўся й працягваецца пад акупацыяй. Усё, што мы робім – робім акцыяй супраціву. Мы будзем супраціўляцца дзеля вашых жанчын, бо яны жа- даюць пайсьці за намі, але толькі эа намі мужнымі. Бацькаўшчына ёсьць нашай Вялікай Жанчынай, у ейным улоньні мы паўсталі, у ейных межах хо- чам знайсьці апошняе супакаеньне. Бацькаўшчы- на, Матка ўсяго беларускага, адзіны й непаўтор- ны кантэкст беларускага духу. Вось за ШТО мы пішам на цэры ворага знакі беларускага супраціву.
|
|